وقتی روم نمیشه برم باشگاه: خلاصه تجربیات نی نی سایت
خیلی از ماها پیش اومده که دلمون خواسته باشگاه بریم و ورزش کنیم، اما یه حسی جلوی پامونو گرفته. رومون نشده، خجالت کشیدیم یا هر دلیل دیگه ای. توی نی نی سایت خیلی از خانم ها این تجربه رو داشتن و نظرات جالبی دادن که خلاصهشون رو اینجا براتون میارم:
این لیست شامل تجربیات و نظرات مختلفه و به ترتیب خاصی مرتب نشده. هدف فقط نشون دادن اینه که تنها نیستید و خیلی ها این حس رو تجربه کردن.
- ✳️“من خیلی خجالت میکشم با اون هیکلم برم جلوی بقیه ورزش کنم. “
- ✳️“همه خیلی خوشتیپن، من لباس ورزشی درست حسابی هم ندارم. “
- ✳️“میترسم حرکتا رو اشتباه بزنم و مسخرهام کنن. “
- ✳️“فکر میکنم همه دارن منو نگاه میکنن و ایراد میگیرن. “
- ✳️“باشگاه رفتن خیلی گرونه، ارزش این همه هزینه رو نداره. “
- ✳️“وقت ندارم، همیشه کار دارم. “
- ✳️“خجالت میکشم برم تو جمع غریبهها. “
- ✳️“من اعتماد به نفس ندارم و فکر میکنم از پسش برنمیام. “
- ✳️“اول باید لاغر شم بعد برم باشگاه!”
- ✳️“خیلی تنبلم، حوصله باشگاه رفتن ندارم. “
- ✳️“باشگاه خیلی دوره، رفت و آمدش سخته. “
- ✳️“مربی خصوصیه خیلی گرونه، نمیتونم بگیرم. “
- ✳️“دوست ندارم کسی منو بدون آرایش ببینه. “
- ✳️“میترسم آسیب ببینم و مصدوم شم. “
- ✳️“باشگاه بو میده، حالم بد میشه. “
- ✳️“از دستگاهها سر در نمیارم و خجالت میکشم بپرسم. “
- ✳️“همه خیلی حرفه ای هستن، من نوبم. “
- ✳️“فکر میکنم همه دارن پز میدن و خودنمایی میکنن. “
- ✳️“از اینکه عرق کنم و بدبو بشم بدم میاد. “
- ✳️“خجالت میکشم از مربی مرد کمک بخوام. “
- ✳️“رژیم میگیرم، دیگه نیازی به باشگاه نیست!”
- ✳️“بهتره تو خونه ورزش کنم، راحتترم. “
همونطور که میبینید، دلایل زیادی وجود داره که باعث میشه از باشگاه رفتن 꺼려 کنیم. مهم اینه که بدونیم این حس طبیعیه و راهحل هایی هم برای غلبه بر اون وجود داره.
امیدوارم این لیست بتونه بهتون کمک کنه تا با درک بهتری از احساساتتون، تصمیم درستی برای خودتون بگیرید.
وقتی روم نمیشه برم باشگاه: 22 تجربه از نی نی سایت
1. خجالت از اندام
خیلی از خانوم ها گفتن که از فرم بدنشون خجالت می کشن و فکر می کنن همه دارن بهشون نگاه می کنن. احساس می کنن با بقیه خیلی فرق دارن و لباس ورزشی به تنشون خوب نیست. بعضی ها گفتن حتی از دیدن خودشون توی آینه باشگاه هم معذب می شن. بعضی هاشون هم حس میکنن که بقیه افراد باشگاه که به نظر میرسه اندام خوبی دارن، دارن اونا رو قضاوت میکنن. یه راه حل پیشنهادی این بود که با یه دوست صمیمی برن باشگاه تا احساس تنهایی نکنن. یه پیشنهاد دیگه هم این بود که اول توی خونه ورزش کنن و بعد اعتماد به نفسشون که بیشتر شد، برن باشگاه. یه نکته مهم دیگه این بود که یادمون باشه همه یه روزی مبتدی بودن.
2. ترس از قضاوت
ترس از اینکه حرکات ورزشی رو درست انجام ندن و مسخره بشن، یه عامل بازدارنده قوی بود. خیلی ها می ترسیدن مربی بهشون بخنده یا بقیه فکر کنن خیلی ناشی هستن. بعضی ها هم نگران این بودن که نتونن وزنه های سنگین بزنن و بقیه فکر کنن خیلی ضعیف هستن. راه حل پیشنهادی این بود که قبل از رفتن به باشگاه، حرکات رو توی خونه تمرین کنن. همچنین میتونن از مربی خصوصی کمک بگیرن تا حرکات رو درست یاد بگیرن. بهتره به جای تمرکز روی نظر بقیه، روی پیشرفت خودمون تمرکز کنیم. یه توصیه دیگه هم این بود که به باشگاه های کوچیکتر و خلوت تر برن.
3. کمبود وقت
مشغله های روزمره و نداشتن وقت کافی، یه بهونه رایج برای نرفتن به باشگاه بود. خیلی ها می گفتن بچه دارن و نمی تونن وقت بذارن. بعضی ها هم کارشون خیلی سنگینه و انرژی برای باشگاه رفتن ندارن. پیشنهاد شده بود که برنامه ریزی دقیقی برای ورزش داشته باشن و اون رو جزو اولویت هاشون قرار بدن. میتونن از تمرینات کوتاه و فشرده استفاده کنن تا وقت کمتری صرف بشه. ورزش در منزل هم میتونه یه گزینه مناسب باشه. حتی پیاده روی های کوتاه هم میتونه به سلامتی کمک کنه.
4. هزینه بالای باشگاه
هزینه ثبت نام و شهریه باشگاه برای خیلی ها یه مانع بزرگ بود. بعضی ها می گفتن نمی تونن هزینه مربی خصوصی رو پرداخت کنن. خرید لباس ورزشی هم می تونه هزینه بر باشه. پیشنهاد شده بود که از تخفیف های باشگاه ها استفاده کنن. میتونن از ورزش های رایگان مثل پیاده روی و دویدن استفاده کنن. برنامه های ورزشی آنلاین و رایگان هم وجود دارن. خرید لباس ورزشی دست دوم هم میتونه یه راه حل باشه.
5. محیط باشگاه
بعضی ها از محیط باشگاه خوششون نمیاد و احساس ناراحتی می کنن. شلوغی باشگاه، صدای بلند موسیقی و بوی عرق میتونه آزار دهنده باشه. بعضی ها هم میگن که باشگاه یه محیط رقابتی و غیر دوستانه داره. پیشنهاد شده بود که باشگاه های خلوت تر و با جو صمیمی تر رو انتخاب کنن. میتونن با یه دوست صمیمی برن باشگاه تا احساس تنهایی نکنن. بهرهگیری از هدفون و گوش دادن به موسیقی مورد علاقه هم میتونه کمک کنه. میتونن زمان هایی که باشگاه خلوت تره، به باشگاه برن.
اولین باری که رفتم باشگاه فکر می کردم همه دارن بهم می خندن چون بلد نبودم از تردمیل استفاده کنم. بعد فهمیدم کسی اصلا حواسش به من نبوده همه شون مشغول کار خودشون بودن 😅
یکی از اشتباهات بزرگ اینه که فکر کنیم همه تو باشگاه حرفه ای هستن. واقعیت اینه خیلی ها مثل ما تازه کارن.
گاهی با خودم می گفتم اول رژیم می گیرم لاغر می شم بعد می رم باشگاه. ولی حالا می دونم ورزش و تغذیه باید با هم پیش برن.
پیشنهاد می کنم برای امتحان یه باشگاه زنونه برید. فضاش راحت تره. من توی این باشگاه ها کمتر استرس دارم.
فکر نکنید حتما باید کلی لباس ورزشی مارک دار بخرید. من با همون شلوار جین و تیشرت معمولی هم رفتم. مهم حرکت کردن هست نه مد روز.
اینو یادمون باشه باشگاه محلیه برای سلامتی نه نمایش. هر کی اونجاست دغدغه خودشو داره نه قضاوت دیگران رو.
اخه چقدر این سایت مطالب جالب داره. من چندتا مطلب دیگه اش رو هم خوندم. نه توی مجله ها این چیزا رو می نویسن نه جای دیگه.
چه مطلب صادقانه و relatable ای! واقعا به دغدغه های روزمره خیلی ها پرداخته بود. من خودم همون موقعی که برای اولین بار می خواستم باشگاه برم، حس عجیبی داشتم. فکر می کردم همه چشم ها به من دوخته شده و هر حرکت اشتباهی مسخره ام می کنند. اما بعد از چند جلسه فهمیدم کسی اصلا حواسش به دیگران نیست.
خیلی از این نکات رو در سایت ما هم کاربران مطرح کردند. مخصوصا ترس از قضاوت شدن و احساس خجالت از اندام، جزو موارد پرتکرار هست. بعضی ها هم دقیقا همین حس “اول باید لاغر بشم بعد باشگاه برم” رو داشتن که به نظرم یه کم логиش اشتباهه.
دوست دارم بدونم بقیه چه راهکارهایی برای غلبه بر این حس ها پیدا کردن. اگه کسی تونسته با این ترس ها کنار بیاد و تجربه موفقی داره، خوشحال میشم بدونم. خود من با یه برنامه گروهی کوچیک تونستم اعتماد به نفسم رو برگردونم. حالا دیگه باشگاه رفتن برام مثل یه عادت شده.