زناشویی
چرا در برخی روابط، احساس میکنیم که فقط یک نفر در حال تلاش است؟
همه ما در زندگی روابط مختلفی داریم؛ روابط عاطفی، خانوادگی، دوستانه و حتی کاری. گاهی اوقات پیش میآید که در یکی از این روابط احساس میکنیم تنها کسی هستیم که برای حفظ و پیشبرد آن تلاش میکنیم. این حس میتواند بسیار آزاردهنده و فرساینده باشد و سوالات زیادی را در ذهن ما ایجاد کند.
اما چرا این اتفاق میافتد؟ دلایل متعددی میتواند پشت این احساس ناخوشایند پنهان باشد. در اینجا به 19 نکته اشاره میکنیم که میتوانند به شما در درک بهتر این موضوع کمک کنند:
- ✳️
عدم تعادل در انتظارات:
شاید انتظارات شما از رابطه با انتظارات طرف مقابل همخوانی نداشته باشد. - ✳️
تفاوت در ارزشها:
ارزشهای بنیادین شما و طرف مقابل ممکن است با هم متفاوت باشد. - ✳️
سبکهای ارتباطی متفاوت:
شما و طرف مقابل ممکن است سبکهای ارتباطی متفاوتی داشته باشید و به همین دلیل در برقراری ارتباط موثر با مشکل روبرو شوید. - ✳️
ترس از صمیمیت:
یکی از طرفین ممکن است از صمیمیت و تعهد در رابطه بترسد و به همین دلیل از تلاش جدی برای حفظ آن اجتناب کند. - ✳️
مشکلات شخصی حل نشده:
مشکلات شخصی حل نشده هر یک از طرفین میتواند بر نحوه تعامل آنها در رابطه تاثیر بگذارد. - ✳️
عدم شناخت کافی از خود:
عدم شناخت کافی از نیازها و خواستههای خود میتواند منجر به انتظارات غیرواقعی از طرف مقابل شود. - ✳️
عدم شناخت کافی از طرف مقابل:
شناخت ناکافی از شخصیت و نیازهای طرف مقابل میتواند باعث سوءتفاهم و عدم همدلی شود.
آیا طرف مقابل شما علائمی از مشکلات سلامت روان دارد؟
مشاوره و درمان میتواند به او کمک کند تا بهبود یابد.
نادیده گرفتن مشکلات سلامت روان میتواند تاثیر منفی زیادی بر رابطه داشته باشد.
حمایت و درک شما میتواند به او کمک کند تا این دوران سخت را پشت سر بگذارد.
گاهی پیش میاد یکی از طرفین واقعا تلاش نمیکنه ولی خودش هم نمیفهمه. دچار این توهمه که داره سهمش رو انجام میده. خیلی وقتا هم همین فکر رو به طرف مقابل القا میکنه. من یه مدت با یه نفر در ارتباط بودم که همیشه ادعا میکرد خیلی زحمت میکشه، اما عملا من بودم که همه بار رو به دوش میکشیدم. بعد از مدتی فهمیدم طرف اصلا تصور درستی از تعادل در رابطه نداشت…
اشتباهی که نباید کرد مقایسه مداوم رابطه خود با رابطه های دیگه است. این مقایسه ها بیشتر آدم رو گمراه میکنه. هر رابطه مختصات خودش رو داره.
بعضی ها انقدر در لاک دفاعی میرن که حتی متوجه نمیشن طرف مقابلشون چقدر داره تقلا میکنه. مثل این میمونه که با یه دیوار حرف بزنی…
یاد گرفتم گاهی اوقات بهترین کار اینه که یه قدم به عقب برداری و ببینی آیا این عدم تعادل واقعیه یا دارم خیالاتی میشم؟ یه بار سه ماه عمدا کم کردن میزان ارتباطم رو تجربه کردم تا ببینم طرف میاد دنبال رابطه یا نه… نتیجه جالب بود.
کم پیش نمیاد که نوع دلبستگی ها باعث این حس بشه. اونایی که سبک دلبستگی اجتنابی دارن معمولا تو ذهنشون کارهایی که انجام میدن خیلی بیشتر از مقدار واقعیه…
حواست باشه گاهی خودت داری پر توقع میشی. من خودم یه مدت هر کار کوچیک طرف رو نادیده میگرفتم و فقط به چیزایی که انجام نمیداد گیر میدادم… بعدها تازه فهمیدم چقدر unfair بوده برخوردم…
🤔
😮💨
👀