چگونه با تفاوتهای شخصیتی در رابطه کنار بیاییم؟
هیچ دو نفری دقیقاً شبیه هم نیستند و این تفاوتها، مخصوصا در یک رابطه، میتوانند هم چالشبرانگیز و هم سازنده باشند. کلید یک رابطه سالم و پایدار، پذیرش و مدیریت این تفاوتهاست. در این پست، 15 نکته برای کنار آمدن با تفاوتهای شخصیتی در رابطه را بررسی میکنیم.
- ✳️
پذیرش تفاوتها:
اولین قدم، پذیرفتن این واقعیت است که شما و پارتنرتان در برخی زمینهها با هم متفاوت هستید. سعی نکنید او را تغییر دهید یا مجبورش کنید که شبیه شما شود. - ✳️
ارتباط موثر:
مهمترین کلید حل هر مشکلی، ارتباط باز و با صداقت است. درباره احساسات، نیازها و نگرانیهای خود با پارتنرتان صحبت کنید. - ✳️
اجتناب از قضاوت:
از قضاوت کردن یا سرزنش کردن پارتنرتان خودداری کنید. به جای آن، سعی کنید با دیدی مثبت و سازنده به مسائل نگاه کنید. - ✳️
تعیین مرزها:
مرزهای مشخص و محترمانه تعیین کنید. بدانید چه چیزهایی را تحمل می کنید و چه چیزهایی را نه. - ✳️
سازش کردن:
آمادگی برای سازش کردن و پیدا کردن راه حلهای میانه را داشته باشید. هیچ رابطهای بدون سازش و فداکاری دو طرفه نمیتواند دوام بیاورد. - ✳️
احترام گذاشتن به تفاوتها:
به تفاوتهای شخصیتی یکدیگر احترام بگذارید. این تفاوتها میتوانند منبع جذابیت و هیجان در رابطه باشند. - ✳️
تمرکز بر نقاط قوت:
به جای تمرکز بر نقاط ضعف پارتنرتان، بر نقاط قوت او تمرکز کنید و از او قدردانی کنید. - ✳️
بخشش:
هیچ کس کامل نیست و همه اشتباه میکنند. آمادگی برای بخشیدن اشتباهات پارتنرتان را داشته باشید. - ✳️
کمک گرفتن از متخصص:
اگر در حل مشکلات خود ناتوان هستید، از یک مشاور یا درمانگر متخصص کمک بگیرید. - ✳️
خودآگاهی:
به طور مداوم روی خودآگاهی خود کار کنید و سعی کنید نقاط ضعف و قوت خود را بشناسید.
به خاطر داشته باشید که ایجاد یک رابطه سالم و پایدار زمان و تلاش میطلبد. با صبر، همدلی و تعهد، میتوانید تفاوتهای شخصیتی را به پلی برای تحکیم رابطه خود تبدیل کنید.
تفاوت های شخصیتی نباید عاملی برای از هم پاشیدن یک رابطه باشند. با مدیریت درست و درک متقابل، این تفاوت ها میتوانند به غنای رابطه شما بیفزایند.
مهمترین نکته این است که هر دو طرف در رابطه مایل به تلاش و سازش باشند. بدون تلاش مشترک، هیچ یک از این نکات به تنهایی کارساز نخواهند بود.
1. پذیرش تفاوتها: اولین قدم
اولین و مهمترین قدم برای داشتن یک رابطه سالم و موفق، پذیرش این واقعیت است که شما و همسرتان دو فرد مجزا با شخصیتهای متفاوت هستید. انتظار نداشته باشید که او دقیقا شبیه شما فکر کند، احساس کند یا عمل کند. پذیرش این تفاوتها، سنگ بنای اصلی برای ساختن یک رابطه قوی است. به جای اینکه سعی کنید همسرتان را تغییر دهید، سعی کنید تفاوتهای او را درک کنید و به آنها احترام بگذارید. بپذیرید که این تفاوتها میتوانند مکمل همدیگر باشند و رابطه شما را غنیتر کنند. مثلا اگر شما فردی برونگرا و اجتماعی هستید و همسرتان فردی درونگرا و آرام، به جای اینکه از او بخواهید که بیشتر در جمعها شرکت کند، به او فرصت دهید تا به تنهایی خود استراحت کند و انرژی بگیرد. 
پذیرش تفاوتها نیازمند صبر، درک و همدلی است. 
گاهی اوقات تفاوت ها آنقدر ظریف هستند که تشخیصشان سخت می شود. مثلا دو نفر ممکن است هر دو درونگرا باشند اما یکی نیازمند سکوت مطلق و دیگری نیازمند مکالمه های کم حجم اما عمیق باشد. پیدا کردن این تفاوت های ظریف نیازمند مشاهده دقیق و حوصله زیاد است.
بعضی تفاوت ها بعد از سال ها خودشان را نشان می دهند. زمانی که رابطه از مراحل اولیه گذر می کند تازه متوجه برخی تفاوت های اساسی می شوید. مهم این است که این تفاوت ها را به عنوان قسمتی از ذات طرف مقابل بپذیرید نه عیبی که باید اصلاح شود.
در مورد سازش باید گفت گاهی اوقات یک قدم به عقب برداشتن شما می تواند ده قدم رابطه را به جلو ببرد. البته نه به قیمت نادیده گرفتن نیازهای اساسی خودتان. باید مرزی باشد بین سازش های سازنده و از دست دادن هویت فردی.
یادم می آید در یک رابطه اختلاف نظر ما درباره مهمانی رفتن همیشه وجود داشت. من پنج ساعت در جمع را دوست داشتم و او پس از دو ساعت خسته می شد. راه حلی که پیدا کردیم این بود که من گاهی جداگانه به مهمانی بروم و او در خانه استراحت کند. این کار به هر دوی ما فضای تنفس داد.