• ✳️

  1. آلرژی‌ها:

  آلرژی‌ها یکی از شایع‌ترین دلایل مشکلات پوستی در گربه‌ها هستند. آلرژی غذایی، آلرژی به نیش کک و آلرژی محیطی (مانند گرده گیاهان) می‌توانند باعث خارش، قرمزی و ریزش مو شوند.



• ✳️

  2. کک:

  نیش کک‌ها باعث خارش شدید و ایجاد زخم‌های کوچک می‌شود. بهره‌گیری از داروهای ضد کک به صورت منظم، بهترین راه برای پیشگیری و درمان این مشکل است.
• ✳️

  3. کنه:

  کنه‌ها می‌توانند باعث ایجاد برآمدگی‌های کوچک و خارش در پوست گربه شوند. دامپزشک می‌تواند داروی مناسب برای از بین بردن کنه‌ها تجویز کند.
• ✳️

  4. جرب:

  جرب یک بیماری پوستی انگلی است که باعث خارش شدید، ریزش مو و ایجاد پوسته‌های ضخیم می‌شود. درمان جرب معمولاً شامل بهره‌گیری از داروهای موضعی یا خوراکی است.
• ✳️

  5. عفونت‌های قارچی (کچلی):

  کچلی یک بیماری قارچی مسری است که باعث ایجاد لکه‌های دایره‌ای شکل و ریزش مو می‌شود. درمان کچلی معمولاً شامل بهره‌گیری از داروهای ضد قارچ موضعی یا خوراکی است.
• ✳️

  6. عفونت‌های باکتریایی:

  عفونت‌های باکتریایی می‌توانند باعث ایجاد زخم، چرک و خارش در پوست گربه شوند. درمان عفونت‌های باکتریایی معمولاً شامل بهره‌گیری از آنتی‌بیوتیک‌ها است.
• ✳️

  7. درماتیت آتوپیک:

  درماتیت آتوپیک یک بیماری التهابی پوستی مزمن است که باعث خارش، قرمزی و خشکی پوست می‌شود. درمان درماتیت آتوپیک معمولاً شامل بهره‌گیری از داروهای ضد التهاب و مرطوب کننده‌ها است.
• ✳️

  8. گرانولوم ائوزینوفیلیک:

  گرانولوم ائوزینوفیلیک یک بیماری پوستی است که باعث ایجاد زخم‌ها و ضایعات در دهان، پوست و اندام‌های گربه می‌شود. علت این بیماری ناشناخته است، اما گمان می‌رود که به دلیل واکنش آلرژیک یا ایمنی باشد.
• ✳️

  9. آلوپسی:

  آلوپسی به معنای ریزش مو است. آلوپسی می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی مانند استرس، آلرژی، عفونت یا بیماری‌های زمینه‌ای ایجاد شود.
• ✳️

  10. سبوره:

  سبوره یک بیماری پوستی است که باعث تولید بیش از حد چربی و پوسته‌ریزی در پوست می‌شود. درمان سبوره معمولاً شامل بهره‌گیری از شامپوهای دارویی و مکمل‌های غذایی است.
• ✳️

  11. آکنه:

  آکنه در گربه‌ها معمولاً در ناحیه چانه ایجاد می‌شود و به صورت جوش‌های سر سیاه ظاهر می‌شود. درمان آکنه معمولاً شامل تمیز کردن ناحیه و بهره‌گیری از داروهای موضعی است.
• ✳️

  12. بیماری‌های خود ایمنی:

  بیماری‌های خود ایمنی می‌توانند باعث آسیب به پوست و سایر اندام‌های بدن گربه شوند. درمان بیماری‌های خود ایمنی معمولاً شامل بهره‌گیری از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی است.
• ✳️

  13. تومورهای پوستی:

  تومورهای پوستی می‌توانند خوش خیم یا بدخیم باشند. در صورت مشاهده هرگونه توده غیر طبیعی در پوست گربه، باید به دامپزشک مراجعه کنید.
• ✳️

  14. زخم‌ها و جراحات:

  زخم‌ها و جراحات می‌توانند باعث ایجاد عفونت و مشکلات پوستی شوند. تمیز کردن و ضد عفونی کردن زخم‌ها و بهره‌گیری از پانسمان مناسب می‌تواند به بهبود آنها کمک کند.
• ✳️

  15. استرس:

  استرس می‌تواند باعث ایجاد مشکلات پوستی در گربه‌ها شود. فراهم کردن یک محیط آرام و امن برای گربه می‌تواند به کاهش استرس و بهبود سلامت پوست او کمک کند.
• ✳️

  17. بیماری‌های داخلی:

  برخی از بیماری‌های داخلی مانند بیماری‌های کلیوی، کبدی و تیروئید می‌توانند باعث ایجاد مشکلات پوستی در گربه‌ها شوند. درمان این بیماری‌ها می‌تواند به بهبود سلامت پوست کمک کند.
• ✳️

  18. واکنش به داروها:

  برخی از داروها می‌توانند باعث ایجاد واکنش‌های پوستی در گربه‌ها شوند. در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی پوستی پس از مصرف دارو، باید به دامپزشک اطلاع دهید.
• ✳️

  19. عوامل ژنتیکی:

  برخی از نژادهای گربه بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به بیماری‌های پوستی خاصی هستند.

مراقبت منظم از پوست گربه، از جمله برس زدن و بررسی منظم پوست برای هرگونه علائم غیرطبیعی، می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات پوستی کمک کند.

در ضمن، باید به تغذیه گربه خود توجه کنید و از غذای باکیفیت و مناسب با سن و نژاد او استفاده کنید. مشورت با دامپزشک در مورد بهترین رژیم غذایی برای گربه شما ضروری است.

در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرطبیعی در پوست گربه خود، مانند خارش، قرمزی، ریزش مو، زخم یا توده، باید در اسرع وقت به دامپزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.

19 نکته در مورد بیماری های پوستی گربه ها و درمان آنها

1. درماتیت آلرژیک (Allergic Dermatitis)

درماتیت آلرژیک یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی در گربه‌ها است. معمولاً ناشی از آلرژی به غذا، گرده، کپک یا نیش کک است. علائم شامل خارش، قرمزی پوست، ریزش مو (به ویژه در اطراف صورت و گردن) و ایجاد زخم‌های کوچک است. تشخیص معمولاً با حذف احتمالات آلرژی‌زا و گاهی با آزمایش آلرژی انجام می‌شود. درمان شامل اجتناب از آلرژن‌ها (اگر شناسایی شوند)، بهره‌گیری از داروهای ضد خارش (مانند کورتیکواستروئیدها یا آنتی‌هیستامین‌ها)، و در صورت لزوم، تغییر رژیم غذایی به غذای ضد حساسیت است. در مورد آلرژی به کک، کنترل کامل کک‌ها ضروری است. بهره‌گیری از شامپوهای مخصوص و مرطوب‌کننده‌ها نیز می‌تواند به تسکین پوست کمک کند. مکمل های امگا 3 و 6 نیز در کاهش التهاب و بهبود سلامت پوست مفید هستند.

2. عفونت‌های قارچی (Ringworm)

عفونت‌های قارچی، به‌ویژه بیماری قارچی “رینگ ورم”، یک بیماری مسری است که می‌تواند پوست، مو و پنجه‌های گربه را تحت تاثیر قرار دهد. علائم شامل ایجاد لکه‌های دایره‌ای شکل بدون مو، پوسته‌پوسته شدن و خارش است. تشخیص با بهره‌گیری از لامپ وود، کشت قارچ یا بررسی میکروسکوپی موهای آلوده انجام می‌شود. درمان شامل بهره‌گیری از داروهای ضد قارچ موضعی (مانند کرم‌ها یا پمادها) و یا خوراکی (مانند گریزئوفولوین یا ایتراکونازول) است. باید تمام وسایل و محل زندگی گربه را ضدعفونی کنید تا از انتشار عفونت جلوگیری شود. درمان رینگ ورم ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد. رعایت بهداشت فردی و شستشوی دست‌ها پس از تماس با گربه آلوده ضروری است، زیرا این بیماری می‌تواند به انسان نیز منتقل شود.

3. عفونت‌های باکتریایی (Bacterial Infections)

عفونت‌های باکتریایی پوست در گربه‌ها معمولاً ثانویه به مشکلات دیگری مانند آلرژی، آسیب پوستی یا ضعف سیستم ایمنی رخ می‌دهند. علائم شامل قرمزی، التهاب، خارش، چرک، و ایجاد زخم یا دلمه است. تشخیص با کشت باکتریایی از نمونه پوستی انجام می‌شود تا نوع باکتری و حساسیت آن به آنتی‌بیوتیک‌ها مشخص شود. درمان شامل بهره‌گیری از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی است که توسط دامپزشک تجویز می‌شود. تمیز نگه داشتن ناحیه آلوده و بهره‌گیری از شامپوهای ضد باکتری نیز می‌تواند مفید باشد. در صورت وجود بیماری زمینه‌ای، درمان آن نیز ضروری است. بهبودی ممکن است چند هفته طول بکشد.

4. کک (Fleas)

کک‌ها انگل‌های خارجی هستند که از خون گربه‌ها تغذیه می‌کنند و می‌توانند باعث خارش شدید، تحریک پوست و حتی آلرژی به نیش کک شوند. علائم شامل خارش، قرمزی پوست، ریزش مو، و وجود مدفوع کک (دانه‌های سیاه کوچک) در پوست و موی گربه است. تشخیص با مشاهده کک‌ها یا مدفوع آنها در پوست و موی گربه انجام می‌شود. درمان شامل بهره‌گیری از محصولات ضد کک موضعی یا خوراکی است که توسط دامپزشک تجویز می‌شود. باید تمام حیوانات خانگی در خانه را همزمان درمان کنید و محیط خانه را نیز تمیز کنید. شستشوی مکرر و بهره‌گیری از جاروبرقی می‌تواند به کنترل کک‌ها در محیط کمک کند. پیشگیری با استفاده منظم از محصولات ضد کک ضروری است.

5. جرب (Mange)

جرب یک بیماری پوستی انگلی است که توسط کنه‌های میکروسکوپی ایجاد می‌شود و می‌تواند باعث خارش شدید، ریزش مو و التهاب پوست شود. علائم بسته به نوع جرب متفاوت است، اما معمولاً شامل خارش شدید، قرمزی، پوسته‌پوسته شدن و ریزش مو است. تشخیص با بررسی میکروسکوپی نمونه پوستی انجام می‌شود. درمان شامل بهره‌گیری از داروهای ضد کنه موضعی یا خوراکی است که توسط دامپزشک تجویز می‌شود. حمام با شامپوهای مخصوص نیز می‌تواند به تسکین خارش و التهاب کمک کند.

6. آکنه (Acne)

آکنه در گربه‌ها معمولاً در ناحیه چانه و لب‌ها رخ می‌دهد و با ایجاد جوش‌های سر سیاه و التهاب همراه است. علائم شامل جوش‌های سر سیاه، قرمزی، تورم و خارش در ناحیه چانه و لب‌ها است. تشخیص معمولاً بر اساس علائم بالینی و بررسی پوست انجام می‌شود. درمان شامل تمیز کردن ناحیه آلوده با شامپوهای ضد باکتری یا محلول‌های ضد عفونی کننده، بهره‌گیری از پمادهای موضعی آنتی‌بیوتیک و در موارد شدید، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است. بهره‌گیری از ظروف غذای استیل یا سرامیکی به جای پلاستیکی می‌تواند به کاهش آکنه کمک کند. تمیز نگه داشتن ظروف غذا و آب گربه نیز مهم است. در موارد مقاوم به درمان، بیوپسی پوست ممکن است برای رد سایر بیماری‌ها ضروری باشد.

7. گرانولومای لیسیدنی (Lick Granuloma)

گرانولومای لیسیدنی یک ضایعه پوستی است که در اثر لیسیدن بیش از حد یک ناحیه خاص از بدن توسط گربه ایجاد می‌شود. علائم شامل یک لکه بدون مو، ملتهب و زخمی است که معمولاً در ناحیه پاها یا مچ پا دیده می‌شود. تشخیص با بررسی تاریخچه پزشکی گربه و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. درمان شامل جلوگیری از لیسیدن ناحیه آلوده (با بهره‌گیری از گردنبند الیزابت)، بهره‌گیری از داروهای ضد التهاب، داروهای ضد اضطراب (در صورت وجود استرس) و در برخی موارد، جراحی است. شناسایی و درمان علت اصلی لیسیدن (مانند درد، استرس یا آلرژی) ضروری است. تغییر محیط زندگی گربه و افزایش فعالیت‌های بدنی نیز می‌تواند مفید باشد. فیزیوتراپی و لیزر درمانی نیز ممکن است به بهبود زخم کمک کنند.

8. درماتوفیتوز (Dermatophytosis)

درماتوفیتوز یا رینگ ورم، یک عفونت قارچی است که پوست، مو و ناخن گربه را درگیر می‌کند. علائم شامل لکه‌های گرد و بدون مو، پوسته‌پوسته شدن، خارش و التهاب است. تشخیص با بهره‌گیری از لامپ وود، کشت قارچ و بررسی میکروسکوپی موهای آلوده انجام می‌شود. درمان شامل داروهای ضد قارچ موضعی و خوراکی، شامپوهای دارویی و ضدعفونی کردن محیط است. درمان ممکن است طولانی باشد و نیاز به صبر و حوصله دارد. رعایت بهداشت و جلوگیری از تماس گربه با حیوانات آلوده مهم است. این بیماری به انسان نیز منتقل می‌شود، بنابراین احتیاط لازم است.

9. سندرم حساسیتی گربه سانان (Feline Hyperesthesia Syndrome)

سندرم حساسیتی گربه سانان یک بیماری عصبی-پوستی است که باعث حساسیت بیش از حد پوست، رفتارهای غیرعادی و خودزنی در گربه می‌شود. علائم شامل پیچ خوردن پوست پشت، لیسیدن یا گاز گرفتن بیش از حد، رفتارهای تهاجمی و تشنج است. تشخیص معمولاً بر اساس علائم بالینی و رد سایر بیماری‌ها انجام می‌شود. درمان شامل داروهای ضد تشنج، داروهای ضد اضطراب، تغییرات در محیط و رژیم غذایی و بهره‌گیری از فرومون‌ها است. مدیریت استرس و ایجاد یک محیط آرام برای گربه بسیار مهم است. درمان این بیماری معمولاً طولانی مدت و نیازمند همکاری صاحب گربه و دامپزشک است. تشخیص زودهنگام و شروع درمان می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی گربه کمک کند.

10. تومورهای پوستی (Skin Tumors)

تومورهای پوستی در گربه‌ها می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، کلید موفقیت در مدیریت این بیماری است. علائم شامل وجود توده یا برآمدگی روی پوست، تغییر رنگ پوست، زخم‌هایی که بهبود نمی‌یابند و یا خارش است. تشخیص با بیوپسی و بررسی بافت‌شناسی انجام می‌شود. درمان شامل جراحی، شیمی‌درمانی، رادیوتراپی یا ترکیبی از این روش‌ها است. نوع درمان بستگی به نوع تومور، محل و مرحله بیماری دارد. معاینه منظم پوست گربه توسط دامپزشک می‌تواند به تشخیص زودهنگام تومورها کمک کند. در صورت مشاهده هرگونه تغییر مشکوک در پوست گربه، باید به دامپزشک مراجعه شود. برخی از تومورهای پوستی در گربه‌ها به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شوند، بنابراین محافظت از گربه در برابر آفتاب می‌تواند مفید باشد.

11. درماتیت میلیاری (Miliary Dermatitis)

درماتیت میلیاری یک الگوی واکنش پوستی در گربه‌ها است که با ایجاد برجستگی‌های کوچک و پوسته‌پوسته روی پوست همراه است. اغلب ناشی از آلرژی، انگل‌ها یا عفونت‌ها است. علائم شامل برجستگی‌های کوچک و پوسته‌پوسته، خارش، ریزش مو و قرمزی پوست است. تشخیص با معاینه بالینی و رد سایر بیماری‌ها انجام می‌شود. ممکن است آزمایش آلرژی، بررسی انگل‌ها و کشت قارچ نیز انجام شود. درمان بستگی به علت اصلی دارد و شامل کنترل انگل‌ها، مدیریت آلرژی (از طریق رژیم غذایی یا داروها) و درمان عفونت‌ها است. بهره‌گیری از شامپوهای ضد خارش و تسکین‌دهنده می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. شناسایی و درمان علت اصلی برای جلوگیری از عود بیماری ضروری است. مکمل‌های اسیدهای چرب امگا 3 و 6 می‌توانند به بهبود سلامت پوست کمک کنند.

12. بیماری ایوزینوفیلیک (Eosinophilic Granuloma Complex)

بیماری ایوزینوفیلیک یک گروه از بیماری‌های پوستی است که شامل گرانولوم ایوزینوفیلیک، زخم بی‌حس و پلاک ایوزینوفیلیک می‌شود.علت این بیماری‌ها معمولاً ناشناخته است، اما ممکن است با آلرژی، انگل‌ها یا عوامل ژنتیکی مرتبط باشند.علائم بسته به نوع بیماری متفاوت است، اما شامل زخم‌های بدون درد در دهان یا لب‌ها، پلاک‌های برجسته و قرمز روی پوست و یا گرانولوم‌های پوستی است.تشخیص با بیوپسی و بررسی بافت‌شناسی انجام می‌شود.درمان شامل کورتیکواستروئیدها، سیکلوسپورین و یا آنتی‌هیستامین‌ها است.در برخی موارد، حذف آلرژن‌ها از رژیم غذایی نیز ممکن است مفید باشد.

کنترل انگل‌ها و مدیریت آلرژی‌ها می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

درمان این بیماری ممکن است طولانی مدت باشد و نیاز به پیگیری منظم دارد.در برخی موارد، لیزر درمانی نیز ممکن است برای درمان ضایعات پوستی استفاده شود.

13. حساسیت به غذا (Food Allergies)

حساسیت به غذا می‌تواند باعث مشکلات پوستی و گوارشی در گربه‌ها شود.پروتئین‌های موجود در غذاها (مانند گوشت گاو، مرغ و ماهی) معمولاً مقصر هستند.علائم شامل خارش، ریزش مو، قرمزی پوست، استفراغ و اسهال است.تشخیص با حذف احتمالات (رژیم غذایی حذف) انجام می‌شود.رژیم غذایی حاوی پروتئین‌های جدید و هیدرولیز شده به مدت 8-12 هفته استفاده می‌شود.درمان شامل اجتناب از غذاهای آلرژی‌زا و بهره‌گیری از رژیم غذایی ضد حساسیت است.دامپزشک ممکن است داروهای ضد خارش نیز تجویز کند.برچسب مواد غذایی را به دقت بررسی کنید تا از وجود آلرژن‌ها در غذا جلوگیری کنید.

بهره‌گیری از غذاهای با کیفیت بالا و کم آلرژن می‌تواند به پیشگیری از حساسیت کمک کند.

معرفی تدریجی غذاهای جدید به رژیم غذایی می‌تواند به شناسایی آلرژی‌ها کمک کند.

14. خشکی پوست (Dry Skin)

خشکی پوست در گربه‌ها می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند کمبود رطوبت، رژیم غذایی نامناسب، بیماری‌های زمینه‌ای یا بهره‌گیری از شامپوهای نامناسب باشد. علائم شامل پوسته‌پوسته شدن، خارش، ریزش مو و پوست خشک و ترک خورده است. تشخیص معمولاً بر اساس علائم بالینی و بررسی پوست انجام می‌شود. در برخی موارد، آزمایش خون برای بررسی بیماری‌های زمینه‌ای نیز لازم است. درمان شامل بهره‌گیری از شامپوهای مرطوب‌کننده، مکمل‌های اسیدهای چرب امگا 3 و 6، افزایش رطوبت محیط و بهبود رژیم غذایی است. شستشوی بیش از حد گربه می‌تواند باعث خشکی پوست شود، بنابراین فقط در صورت لزوم گربه را بشویید. بهره‌گیری از مرطوب‌کننده‌های مخصوص حیوانات خانگی می‌تواند به تسکین پوست خشک کمک کند. هیدراته نگه داشتن گربه با فراهم کردن آب تازه و تشویق به نوشیدن آب نیز مهم است.

15. پسوریازیس (Psoriasis-like Dermatosis)

یک بیماری نادر در گربه‌ها که علائمی شبیه به پسوریازیس در انسان دارد و باعث ضخیم شدن و پوسته‌پوسته شدن پوست می‌شود. علائم شامل پوسته‌پوسته شدن شدید، ضخیم شدن پوست، قرمزی و خارش است. این علائم معمولاً در گوش‌ها، آرنج‌ها و زانوها دیده می‌شوند. تشخیص با بیوپسی و بررسی بافت‌شناسی انجام می‌شود. درمان شامل کورتیکواستروئیدها، ویتامین A و داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است. این بیماری معمولاً قابل درمان نیست، اما می‌توان علائم را کنترل کرد. مراقبت‌های پوستی منظم و بهره‌گیری از شامپوهای ملایم می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. اجتناب از عوامل محرک (مانند استرس و آلرژن‌ها) می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند. مشاوره با یک متخصص پوست دامپزشکی برای مدیریت این بیماری ضروری است.

16. ریزش موی روانی (Psychogenic Alopecia)

ریزش موی روانی ناشی از استرس، اضطراب یا مشکلات رفتاری در گربه‌ها است.گربه به طور مداوم یک ناحیه خاص از بدن خود را می‌لیسد و باعث ریزش مو می‌شود.علائم شامل ریزش مو در یک ناحیه خاص (معمولاً شکم، پهلوها یا پاها)، پوست سالم و بدون التهاب و رفتارهای اضطرابی است.تشخیص با رد سایر علل ریزش مو (مانند آلرژی، انگل‌ها و عفونت‌ها) و بررسی تاریخچه پزشکی و رفتاری گربه انجام می‌شود.درمان شامل مدیریت استرس، تغییر محیط زندگی، بهره‌گیری از فرومون‌ها، داروهای ضد اضطراب و مشاوره رفتاری است.

ایجاد یک محیط آرام و امن برای گربه و افزایش فعالیت‌های بدنی و ذهنی می‌تواند به کاهش استرس کمک کند.

جلوگیری از لیسیدن ناحیه آلوده (با بهره‌گیری از گردنبند الیزابت) می‌تواند به بهبود پوست کمک کند.همکاری با یک متخصص رفتارشناسی حیوانات برای مدیریت این مشکل ضروری است.

17. واکنش های دارویی (Drug Reactions)

برخی داروها می‌توانند باعث واکنش‌های پوستی در گربه‌ها شوند. این واکنش‌ها ممکن است خفیف یا شدید باشند. علائم شامل خارش، قرمزی، تورم، ریزش مو، کهیر و یا زخم است. تشخیص با بررسی تاریخچه دارویی گربه و مشاهده علائم بعد از مصرف دارو انجام می‌شود. درمان شامل قطع مصرف دارو، بهره‌گیری از داروهای ضد خارش، کورتیکواستروئیدها و یا آنتی‌هیستامین‌ها است. در موارد شدید، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد. همیشه دامپزشک خود را از تمام داروهایی که گربه مصرف می‌کند آگاه کنید. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرعادی بعد از مصرف دارو، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. برخی داروها ممکن است جایگزین‌های ایمن‌تری داشته باشند که دامپزشک می‌تواند تجویز کند.

18. بیماری پوستی ناشی از اختلالات هورمونی (Endocrine Skin Disorders)

بیماری‌های هورمونی مانند کم‌کاری تیروئید یا پرکاری غدد فوق کلیوی می‌توانند باعث تغییرات پوستی در گربه‌ها شوند. علائم شامل ریزش موی متقارن، نازک شدن پوست، پوسته‌پوسته شدن، افزایش رنگدانه پوست و تغییر در بافت مو است. تشخیص با آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون‌ها انجام می‌شود. درمان شامل داروهای جایگزین هورمونی (برای کم‌کاری تیروئید) یا داروهایی برای کنترل پرکاری غدد فوق کلیوی است. درمان بیماری هورمونی می‌تواند به بهبود مشکلات پوستی کمک کند. پیگیری منظم با دامپزشک برای تنظیم دوز دارو و بررسی پیشرفت درمان ضروری است. تغذیه مناسب و مراقبت‌های پوستی می‌تواند به بهبود سلامت پوست کمک کند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای درمان بیماری هورمونی باشد.

19. بیماری پوستی خود ایمنی (Autoimmune Skin Diseases)

بیماری‌های خود ایمنی زمانی رخ می‌دهند که سیستم ایمنی بدن به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کند. این بیماری‌ها نادر هستند اما می‌توانند جدی باشند. علائم شامل زخم‌های پوستی، تاول‌ها، پوسته‌پوسته شدن، ریزش مو و التهاب است. این علائم ممکن است در نواحی مختلف بدن ظاهر شوند. تشخیص با بیوپسی و بررسی بافت‌شناسی انجام می‌شود. ممکن است نیاز به آزمایش خون برای بررسی فعالیت سیستم ایمنی باشد. درمان شامل داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی (مانند کورتیکواستروئیدها، آزاتیوپرین و سیکلوسپورین) است. درمان این بیماری‌ها معمولاً طولانی مدت و نیازمند پیگیری منظم است. محافظت از پوست در برابر نور خورشید و جلوگیری از عفونت‌های ثانویه مهم است. تغذیه مناسب و مراقبت‌های پوستی می‌تواند به بهبود سلامت پوست کمک کند. مشاوره با یک متخصص پوست دامپزشکی برای مدیریت این بیماری ضروری است.