رشد عاطفی در یک رابطه، ستون فقرات پایداری و صمیمیت است. این رشد نیازمند تلاش آگاهانه، همدلی و تمایل به شناخت بهتر خود و شریک عاطفی‌مان است. در این پست، به بررسی ۱۷ نکته‌ی کاربردی می‌پردازیم که می‌توانند به شما در این مسیر کمک کنند.

با تمرکز بر خودآگاهی، همدلی و ارتباط موثر، می‌توانید رابطه‌ای عمیق‌تر و معنادارتر با شریک زندگی خود ایجاد کنید.

رشد عاطفی در رابطه: 17 نکته کلیدی

1. ارتباط باز و با صداقت برقرار کنید.

کلید اصلی هر رابطه سالم، ارتباط باز و با صداقت است.در مورد احساسات، نیازها و نگرانی‌های خود با شریک عاطفی‌تان صحبت کنید.از پنهان کردن احساسات خود یا اجتناب از گفتگوهای دشوار بپرهیزید.برای ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت تلاش کنید تا هر دوی شما بتوانید به راحتی و بدون ترس از قضاوت یا سرزنش، احساسات و افکار خود را با یکدیگر در میان بگذارید.به زبان بدن خود نیز توجه کنید.تماس چشمی، حالت چهره و زبان بدن شما می‌تواند به اندازه کلامتان مهم باشد.در طول گفتگو، از عبارات “من” استفاده کنید به جای متهم کردن شریک عاطفی‌تان.

مثلا به جای گفتن “تو همیشه من را نادیده می‌گیری”، بگویید “وقتی حرف می‌زنم و توجهی به من نمی‌شود، احساس می‌کنم نادیده گرفته شده‌ام.

“زمانی که احساس می‌کنید در یک بحث دچار تنش شده‌اید، وقفه کوتاهی بگیرید تا هر دوی شما آرام شوید و بتوانید با ذهنی بازتر به گفتگو ادامه دهید.

2. همدلی و درک متقابل را تمرین کنید.

همدلی به معنای توانایی درک و به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است. سعی کنید خود را جای شریک عاطفی‌تان بگذارید و از دیدگاه او به مسائل نگاه کنید. برای درک بهتر احساسات شریک عاطفی‌تان، سوال بپرسید و به پاسخ‌های او با دقت گوش دهید. نشان دهید که به احساسات او اهمیت می‌دهید. از قضاوت کردن یا کم اهمیت جلوه دادن احساسات شریک عاطفی‌تان خودداری کنید. حتی اگر با احساسات او موافق نیستید، سعی کنید اعتبار آنها را درک کنید. همدلی فقط در مورد درک احساسات مثبت نیست، بلکه به معنای درک احساسات منفی مانند خشم، ناراحتی و ترس نیز هست. درک متقابل به این معنی است که هر دوی شما دیدگاه های یکدیگر را درک می کنید، حتی اگر با هم موافق نباشید. این پایه و اساس حل تعارض و ایجاد یک رابطه قوی تر است.

3. از انتقاد مخرب دوری کنید و به جای آن، بازخورد سازنده ارائه دهید.

انتقاد مخرب معمولاً بر شخصیت یا ویژگی‌های فرد تمرکز دارد و به جای حل مشکل، باعث ایجاد احساس شرم و خجالت می‌شود. از جملاتی مانند “تو همیشه. . . ” یا “تو هیچ وقت. . . ” خودداری کنید. بازخورد سازنده بر رفتار خاصی تمرکز دارد و هدف آن کمک به فرد برای بهبود است. بازخورد سازنده باید مشخص، واضح و قابل اجرا باشد. بازخورد خود را با بیان نکات مثبت شروع کنید و سپس به نکات منفی بپردازید. بازخورد را با بیان راه‌حل‌های ممکن به پایان برسانید. از لحن محترمانه و همدلانه استفاده کنید و از قضاوت یا سرزنش کردن خودداری کنید.

4. مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرید و عذرخواهی کنید.

همه اشتباه می‌کنند. مهم این است که مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرید و با صداقت عذرخواهی کنید. عذرخواهی با صداقت نشان می‌دهد که شما به احساسات شریک عاطفی‌تان اهمیت می‌دهید و مایل به جبران اشتباه خود هستید. هنگام عذرخواهی، به طور مشخص به اشتباهی که مرتکب شده‌اید اشاره کنید و بیان کنید که از انجام آن متاسف هستید. از بهانه‌تراشی یا توجیه اشتباه خود خودداری کنید. به جای آن، بر تاثیر اشتباه خود بر شریک عاطفی‌تان تمرکز کنید. بیان کنید که قصد دارید در آینده از تکرار این اشتباه خودداری کنید و برای جبران خسارت تلاش خواهید کرد. عذرخواهی فقط یک کلمه نیست، بلکه یک تعهد به تغییر رفتار است. با عمل خود نشان دهید که عذرخواهی شما با صداقت است.

5. بخشش را تمرین کنید.

بخشش به معنای رها کردن خشم، ناراحتی و کینه نسبت به کسی است که به شما آسیب رسانده است. بخشش به معنای فراموش کردن یا توجیه رفتار اشتباه نیست، بلکه به معنای رها کردن احساسات منفی است که شما را آزار می‌دهند. بخشش یک فرایند است و زمان می‌برد. به خودتان اجازه دهید تا احساسات خود را پردازش کنید و با درد خود روبرو شوید. سعی کنید دیدگاه فردی که به شما آسیب رسانده است را درک کنید. شاید او نیز در شرایط سختی بوده است یا از اشتباه خود پشیمان است. اگر نمی‌توانید به طور کامل ببخشید، سعی کنید با احساسات خود کنار بیایید و به تدریج کینه را رها کنید. بخشش به معنای فراموش کردن نیست، بلکه به معنای انتخاب رهایی از درد و رنج است.

6. هوش هیجانی خود را تقویت کنید.

برای تقویت هوش هیجانی خود، سعی کنید احساسات خود را شناسایی و نام‌گذاری کنید. آگاهی از احساسات خود اولین قدم برای مدیریت آنها است. به احساسات دیگران توجه کنید و سعی کنید آنها را درک کنید. همدلی و درک متقابل از اجزای اصلی هوش هیجانی هستند. مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود بخشید. یاد بگیرید که چگونه به طور موثر و همدلانه با دیگران ارتباط برقرار کنید. مهارت‌های مدیریت استرس خود را تقویت کنید. استرس می‌تواند بر احساسات و رفتار شما تاثیر بگذارد. به دنبال بازخورد از دیگران باشید و سعی کنید نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنید.

7. استقلال فردی خود را حفظ کنید.

حفظ استقلال فردی در یک رابطه به معنای حفظ هویت، علایق و ارزش‌های خود است. یک رابطه سالم، فضایی را برای هر دو طرف فراهم می‌کند تا به طور مستقل رشد و پیشرفت کنند. اهداف شخصی خود را دنبال کنید و برای رسیدن به آنها تلاش کنید. داشتن اهداف شخصی به شما انگیزه می‌دهد و باعث می‌شود احساس ارزشمندی کنید. از وابستگی بیش از حد به شریک عاطفی‌تان خودداری کنید. وابستگی بیش از حد می‌تواند باعث ایجاد فشار و نارضایتی در رابطه شود.

8. به مرزهای شخصی یکدیگر احترام بگذارید.

مرزهای شخصی خطوطی هستند که مشخص می‌کنند چه چیزی برای شما قابل قبول است و چه چیزی نیست. مرزهای شخصی می‌توانند فیزیکی، عاطفی، ذهنی یا معنوی باشند. برای ایجاد یک رابطه سالم، لازم است که به مرزهای شخصی خود و شریک عاطفی‌تان احترام بگذارید. در مورد مرزهای خود با شریک عاطفی‌تان صحبت کنید و از او بخواهید که مرزهای خود را برای شما روشن کند. به مرزهای شریک عاطفی‌تان احترام بگذارید و از عبور از آنها خودداری کنید. اگر مطمئن نیستید که آیا در حال عبور از مرزهای او هستید یا خیر، سوال بپرسید. اگر کسی مرزهای شما را نقض کرد، قاطعانه و محترمانه به او اطلاع دهید. از حق خود برای تعیین مرزهای شخصی دفاع کنید.

9. از مقایسه رابطه خود با دیگران خودداری کنید.

هر رابطه‌ای منحصر به فرد است و چالش‌ها و نقاط قوت خاص خود را دارد. مقایسه رابطه خود با دیگران می‌تواند باعث ایجاد احساس ناامیدی، حسادت و نارضایتی شود. به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، بر روی نقاط قوت و ویژگی‌های مثبت رابطه خود تمرکز کنید. بر روی رشد و بهبود رابطه خود تمرکز کنید و از تلاش برای شبیه شدن به دیگران خودداری کنید. ارزش‌های خود را تعیین کنید و رابطه خود را بر اساس آن ارزش‌ها بسازید.

10. به طور منظم از یکدیگر قدردانی کنید.

قدردانی به معنای ابراز تشکر و سپاسگزاری برای حضور و مشارکت شریک عاطفی‌تان در زندگی شما است. ابراز قدردانی باعث ایجاد احساس خوشحالی، رضایت و پیوند عمیق‌تر در رابطه می‌شود. به طور منظم از شریک عاطفی‌تان برای کارهایی که برای شما انجام می‌دهد، تشکر کنید. حتی کوچک‌ترین کارها نیز شایسته قدردانی هستند. به صفات و ویژگی‌های مثبت شریک عاطفی‌تان توجه کنید و آنها را تحسین کنید. به او بگویید که چقدر او را دوست دارید و به او افتخار می‌کنید. به شریک عاطفی‌تان نشان دهید که به او اهمیت می‌دهید و به او گوش می‌دهید. هدیه‌های کوچک یا کارهای محبت‌آمیز انجام دهید تا به شریک عاطفی‌تان نشان دهید که به او فکر می‌کنید.

11. زمان با کیفیت با یکدیگر بگذرانید.

زمان با کیفیت به معنای اختصاص دادن زمانی است که به طور کامل و بدون مزاحمت به شریک عاطفی‌تان اختصاص داده‌اید. در این زمان، باید تمام توجه خود را به او معطوف کنید و از با هم بودن لذت ببرید. فعالیت‌هایی را انتخاب کنید که هر دو از آنها لذت می‌برید. این می‌تواند تماشای یک فیلم، پیاده‌روی در طبیعت، آشپزی با هم یا هر فعالیت دیگری باشد که شما را به هم نزدیک‌تر می‌کند. در طول زمان با کیفیت، از تلفن همراه و سایر وسایل الکترونیکی دوری کنید. تمام توجه خود را به شریک عاطفی‌تان معطوف کنید. در مورد رویاها، امیدها و ترس‌های خود با یکدیگر صحبت کنید. با یکدیگر درد و دل کنید و یکدیگر را حمایت کنید.

12. تفریح و شوخ طبعی را در رابطه خود زنده نگه دارید.

با هم فیلم‌های کمدی تماشا کنید، به جوک‌ها گوش دهید یا داستان‌های خنده‌دار تعریف کنید. بازی کنید و فعالیت‌هایی را انجام دهید که شما را به خنده می‌اندازند. این می‌تواند بازی‌های تخته‌ای، بازی‌های ویدیویی یا هر فعالیت دیگری باشد که از آن لذت می‌برید. از شوخی‌های سبک و مهربانانه استفاده کنید. از شوخی‌هایی که می‌تواند به شریک عاطفی‌تان آسیب برساند، خودداری کنید. تفریح و شوخ طبعی، یک راه عالی برای حفظ شادابی و سرزندگی رابطه شما است.